![]() |
Romeinse wegenkaart, de 'Tabula Peutingeriana' | ||
| |||
Gereproduceerd door Abraham Ortelius, uitgegeven kort na zijn dood in december 1598 door Johannes Moretus
Tabula itineraria : ex illustri Peutingerorum Bibliotheca quae Augustae Vindel. est : beneficio Marci Velseri septemviri Augustani in lucem edita. Nobilissimo viro Marco Velsero R.P. Augustanae septemviro Ioannes Moretus typographus Antverp. S.P.D.
| |||
De 'Tabula Peutingeriana' of 'Peutinger kaart' is een van de monumenten uit de geschiedenis van de cartografie. Het is een wegenkaart van Romeinse origine met een uitzonderlijke vorm, zelfs voor een Romeinse kaart. De verwijzingen naar Romeinse kaarten duiden gewoonlijk op andere verschijningsvormen. De uitzonderlijke lengte - breedte verhouding maakte een kaartbeeld zoals wij gewend zijn onmogelijk. Als reiskaart was hij, opgerold bewaard, redelijk goed te hanteren en te raadplegen. Het in de Österreichische Nationalbibliothek aanwezige origineel, getekend op perkament, heeft een lengte van 682 cm en een breedte van 34 cm. 'Centraal' staat het Middellandse-Zeegebied, met de uitlopers van het Romeinse Rijk in het noordwesten en oosten. Rome ligt precies in het midden. Wanneer we abstraheren van de precieze richtingen en afstanden - denk aan het beroemde kaartje van de Londense Underground door Harry Beck - is het een bijkans ideale kaart om een route door het Romeinse Rijk uit te stippelen. Alle belangrijke plaatsen (3500!) staan aangegeven, de wegen waarlangs men er kan komen en alle onderlinge verbindingen in het wegennet. Het in Wenen bewaarde document is waarschijnlijk een copie uit de twaalfde of dertiende eeuw naar een laat-Romeins origineel. Het was ooit in bezit van de Augsburgse humanist en handschriftenverzamelaar Konrad Peutinger. Het in druk reproduceren van deze kaart, een primeur, moet de trots zijn geweest van Ortelius. Hij werd nauwkeurig nagetekend naar het origineel - dat indertijd in handen was van Mark Welser, burgemeester van Augsburg - en vervolgens in acht segmenten op vier koperplaten gegraveerd. Ortelius maakte de voltooiing niet meer mee. De kaart was in december 1598 drukklaar. Als atlasbladen verschenen de segmenten alleen in het laatste Parergon van 1624. Later werden ze nagegraveerd voor de atlas van de Oude Wereld door George Hornius.
| |||
![]() |
![]() |